Prolog

Każdy w swoim życiu szuka osoby co będzie ją kochać, tak zwanej drugiej połówki. Osoby która zawsze będzie wsparciem i pod porą do pomocy. Która nigdy nie odmówi ,a w razie potrzeby sama zaoferuje siebie. Cóż to piękne mieć kogoś takiego zaufanego jak przyjaciel, ale.. W tym jest pewien haczyk. Przyjaciel zostanie na zawsze jeżeli jest prawdziwy. A partner/partnerka? Przetrwa jedynie gdy jest to prawdziwe uczucie. Kiedy sie wie ,że chce się być z tą osobą na zawsze.

W życiu spotykamy różne osoby. Które przychodzą i odchodzą zostawiając ślad, pamiątkę po sobie na zawsze. Lecz to również od nas należy czy zatrzymamy te osoby przy sobie. Czy pozwolimy im odejść.
"Jeśli się kogoś kocha ,to nie ma rzeczy nie możliwych". Zgadzam się z tymi słowami. A przecież to prawda, tylko trzeba wierzyć ,że będzie dobrze ,a nawet i lepiej. Wiara jest najważniejsza i pomaga nam nawet góry przenosić.

Nigdy nie starałem sie wyróżniać wśród innych. Byłem typem człowieka spokojnego i który chciał pomagać innym. Nigdy się nie zastanawiałem czy tak to wszystko miało być czy mogłem to zmienić. Świat jest wielka nie znaną, a człowiek sto różnych osobowości i zachowań. Wiem ,że nikt wiecznie żyć nie będzie. Bo przecież z życia trzeba korzystać ,ale pamiętać ,że wszystko z umiarem. Mimo ,że miałem dopiero dwadzieścia lat i liczne rodzeństwo składające się z sióstr nigdy nie narzekałem. Nie miałem po co, bo cieszyłem się tym co mam.

To dopiero prolog, ale mam nadzieje ,że sam zachęci was do czytania i czekania na więcej.

Chce podziękować Oli, ty wiesz za co. <3 ~Panda